Skip to main content

विवादास्पद अध्यादेश फित्र्ता हुने कारण

विवादास्पद अध्यादेश फित्र्ता हुने कारण

लोकतांत्रिक राजनीति असीमित सम्भावनाको खेल हो । एक पटक पुनः प्रमाणित भयो । संविधानवाद अनुसार कुनै कानून विद्दमान रहेको अवस्थामा त्यसलाई अध्यादेश द्वारा संशोधन गर्न पाइन्न।  विद्दमान कानूनको संशोधन संसदले मात्र गर्न सक्द्छ । संसदीय व्यवस्थामा कुनै अध्यादेश कानूनी शून्यताको अवस्थामा मुलुकमा कुनै गम्भीर संकट आयी परेमा अत्यन्त आवश्यक भएको  स्थितिमा मात्र कुनै विषयबस्तु बारे सरकारले अध्यादेश जारी गर्न सक्छ । यस दृष्टिकोण बाट अहिले आएको अध्यादेशसंविधान संगको खेलवाड हो , गैरसंवैधानिक  हो । महामहिम राष्ट्रपतिको पनि यसमा संलग्नता देखियो । अहिलेको लाकडाउनको अवस्थामा अदालत पनि संवैधानिक मुद्दा  हेर्न न सक्ने निर्णय गरी त्यस अनुरुप कार्य गरी रहेको अवस्थामा राजनीतिक दल बारे जारी भएको अध्यादेश अनुरुप कुनै दल विभाजित भयी निर्वाचन आयोगमा दत्र्ता भई सकेको अवस्थामा उक्त नया दल को थर्ड पार्टीको रुपमा अधिकार स्थापित भइ सक्थियो र भोलिका दिनमा अदालतले उक्त अध्यादेश खारेज गरे पनि उक्त दलको अधिकार प्रचलित कानून बमोजिम  कायमनै रहन्थियो । त्यसैले सरकारले युद्ध स्तरमा समाजवादी पार्टी विभाजित गराउन खेल खेल्यो । तर सफल हुन सकेन । मधेश केन्द्रित दल लाई विभाजित गरी  प्रदेश २ मा रहेको संयुक्त सरकारलाई गिराउने लक्ष्य राखी सरकारले उठाएको अधिनायकवादी कदमले गर्दा उत्पन्न अवस्थामा समाजवादी पार्टी र राष्ट्रिय जनता पार्टी एक भए ।
दुबै पार्टी एक भए पछि अब नेकपा फूटको कगारमा पुगेको छ । नेकपा फुट्यो भने जनता समाजवादी पार्टी, कांग्रेस र  विभाजित नेकपाको संयुक्त  सरकार बन्ने अवस्था सिर्जित भई सके को थियो । सरकारले अरुलाई फंसाउन फालेको जालमा सरकार स्वयं ढल्ने अवस्था आई सके पछि सरकार अत्तालिएर संविधानको धारा १४४ (२) बमोजिम अध्यादेश फित्र्ता लिने मनस्थितिमा पुगी सकेको बुझ्न सकिन्छ । अध्यादेश फित्र्ता लिए पनि वा फित्र्ता न लिए पनि मुलुक लाई यस सम्पूर्ण  नाटकीय प्रकरण बारे सरकारले जबाब दिनै पर्छै । 

सरिता गिरी
बैसाख ११, २०७७ बिहीवार , 

Comments

Popular posts from this blog

सुगौली संधि और तराई के मूलबासिंदा

 सुगौली संधि और तराई के मूलबासिंदा सुगौली संधि फिर से चर्चा में है । वत्र्तमान प्रधानमंत्री ओली ने नेपाल के नये नक्शे के मुद्दे को फिर से उठाते हुए १८१६ की सुगौली संधि का एक बार फिर से जिक्र किया है ।  लेकिन इस बारे बोल  सिर्फ प्रधानमंत्री रहे है। इस संधि से सरोकार रखने वाले और भी हैं लेकिन सब मौन हैं । इतिहास की कोई भी बडी घटना बहुताेंं के सरोकार का विषय होता है लेकिन घटना के बाद इतिहास का लेखन जिस प्रकार से होता है, वह बहुत सारी बातों कोे ओझल में धकेल देता है और और बहुत सारे सरोकारं  धीरे धीरे विस्मृति के आवरण में आच्छादित हो जाते है । नेपाल के इतिहास में सुगौली संधि की घटना भी एक ऐसी ही घटना है ।  वत्र्तमान प्रधानमंत्री ओली सुगौली संधि का जिक्र तो कर रहे हैं लेकिन सरकार से यदि कोई संधि की प्रति मांगे तो जबाब मिलता है कि संधि का दस्तावेज  लापता है । संसद को भी सरकार की तरफ से यही जबाब दिया जाता है । यह एक अजीबोगरीब अवस्था है।  जिस संधि के आधार पर सरकार ने नेपाल का नया नक्शा संसद से पारित करा लिया है , उस सधि  के लापता होने की बात कहाँ तक सच है, ...

नेपाल में मधेशी दलों के एकीकरण का विषय

(अद्र्ध प्रजातंत्र के लिए संवैधानिक विकास को अवरुद्ध करने का दूसरा आसान तरीका दलो में अस्थिरता और टुट फुट बनाए रखना है । शासक वर्ग यह  बखूबी समझता है कि दलीय राजनीति में दलों को नियंत्रित रखने या आवश्यकता पडने पर  उनके माध्यम से राजनीतिक अस्थिरता का माहौल बनाए रखने के लिए राजनीतिक दल सम्बन्धी कानून और निर्वाचन आयोग जैसी संस्थाओं पर नियन्त्रण कितना आवश्यक हैं । आज देश में  राजनीतिक अस्थिरता का दोषी ं संसदीय पद्धति को  ठहराया जा रहा है । अस्थिरता खत्म करने के लिए राष्ट्रपतिय पद्धति को बहाल करने की बातें हो रहीं हैं लेकिन अस्थिरता के प्रमुख कारक तत्व राजनीतक दल एवं निर्वाचन आयोग सम्बन्धी कानून के तरफ कि का ध्यान नही जा रहा है। यह निश्चित है कि संसदीय पद्धति के स्थान पर राष्ट्रपतिय अथवा मिश्रित पद्धति की बहाली होने पर गणतांत्रिक नेपाल में एक तरफ फिर से अद्र्ध लोकतांत्रिक व्यवस्था की स्थापना होगी तो दूसरी तरफ दल एवं निर्वाचन सम्बन्धी हाल ही के कानूनों की निरन्तरता रहने पर राजनीतिक दलों में टूट फूट का क्रम भी जारी रहेगा । तब भी  मधेशवादी लगायत अन्य रा...

नेपाल , भारत र चीन बीच सीमाना विवादः मेरोे बुझाई मा

नेपाल , भारत र चीन बीच सीमाना विवादः मेरोे बुझाई मा लिपुलेक , कालपानी र लिम्पिया धुरा भारत, चीन र नेपालको सीमाना वा सीमाना नजीक छ अर्थात् त्रिदेशीय सीमा क्षेत्र मा पर्दछ । कालापानी मा १९६२को  भारत चीन युद्ध पछि विगतको ६० वर्ष देखि भारतीय सेना नेपालको पूर्ण जानकारी मा बसी रहेको छ । उक्त क्षेत्र लाई नेपाल र भारत ले विवादित क्षेत्र भनी स्वीकार गरी सकेका छन । उक्त क्षेत्रमा देखिएको विवाद को समाधान दुई देश बीच  वात्र्ता द्वारा समाधान गर्ने सहमति पनि भई सकेको रहे छ । चीन ले पनि कालापानी र सुस्ता विवाद बारे हालसालै  यो कुरा भनी सके को रहेछ । अब लिपुलेक र लिम्पिया धुरा को बारेमा विचार गदनु पछै । लिम्पिियाधुरा र लिपुलेक भारत र चीन को तिब्बत सीमाना मा वा नजीक पर्दछ । नेपाल र चीन बीच १९६१को सीमाना सम्बन्धी संधि भएको छ र उक्त संधि अनुसार उक्त क्षेत्रमा टिंकर खोला जहाँ काली लगायत अन्य खोला खहरा संग मिल्दछ उक्त बिंदु नेपाल र चीन बीचको सीमाना को प्रारम्भ बिंदु हो । उक्त क्षेत्रमा  नेपाल र भारत को शून्य पोस्ट अहिले निश्चित  भए को छैन । लिम्पियाधुरा को विवाद पहिलो पटक आएको...